Fredy E Wubben - Fonds Kwadraat

Transcripción

Fredy E Wubben
Sculptures
Fredy E Wubben Sculptures
Fredy E Wubben Sculptures
Homo bulla est
Erasmus
We are such stuff as dreams are made of
Shakespeare, The Tempest Act IV Scene I
‘Ben ik hier echt op aarde
of droom ik dat ik er ben?’
dacht ik met een schok als kind
van 7 jaar op een zinderend hete dag.
Verwondering over ons bestaan is mijn drijfveer.
‘Am I really here on earth
or am I only dreaming?’
I thought in a state of shock, when I was 7 years
old on a very hot shimmering day. My source of
inspiration is wondering about human existence.
‘¿Estoy aquí en la tierra
o sólo estoy soñando?’
pensé, en un estado de chock, un día de calor
abrasador, cuando sólo tenía 7 años. Mi fuente
de inspiración es el pensar en la existencia
humana.
Fredy E Wubben
Inleiding
Gather ye rosebuds while ye may,
Old Time is still a-flying:
And this same flower that smiles today
Tomorrow will be dying. 1
De weg
In dit boek kijken we met Fredy E Wubben
terug op een rijk leven als kunstenaar. Wie
haar oeuvre in zijn geheel beschouwt, ziet
tekeningen, monumentale sculpturen naast
kleine objecten, schilderijen in combinatie
met een sjabloon techniek, reliëfs, en ten
slotte series werken in glas, al dan niet in
combinatie met brons. Geen discipline liet
zij ongemoeid, al moet duidelijk zijn dat
ruimtelijk werken haar hoofdrichting is.
Door aan heel veel disciplines te ruiken en
haar ervaringen in te zetten in het maken
van beelden is haar werk heel beweeglijk
en veelzijdig geworden. Ze bewandelde
uiteindelijk de weg van abstractie naar
figuratie en van concentratie op de taal
van materialen naar een meer verhalende
en filosofische invalshoek. Put ze in Beeld
voor een Bruid (1989) vooral betekenis uit
de ruimtelijke beweging van materialen die
onderling licht contrasteren; dertig jaar
later legt ze een glanzende bronzen Ophelia
naakt in een blauw glazen waterstroom.
Denkende handen
Door haar hele oeuvre heen loopt de lijn van
de zorgvuldigheid. Ieder werk van Fredy E
Wubben is een diepgaand onderzoek naar
een optimale werking van de gekozen uitgangspunten. Idee en materiaal zijn daarbij
gelijkwaardig. Ze start haar observaties op
schaal van het model door er mee te spelen
en het te manipuleren. Ooit beschreef ze
hoe ze probeerde de vorm van een druppel
te vatten door de kraan op een kiertje open
te zetten en vallende druppel na vallende
druppel na te kijken tot haar ogen pijn
deden. Ze beschreef hoe ze lantaarnpalen
vergeleek om tot de juiste maat voor een
beeld te komen. Ze probeert altijd de eigenschappen van een materiaal, dat ze wil gaan
gebruiken, optimaal te leren kennen en te
benutten. Al oogt haar voltooide werk vaak
vederlicht en schetsmatig, soms bijna zelfs
‘spontaan’, in werkelijkheid krijgt het toeval
weinig kans. Ze heeft een soort denkende en
ziende handen die vanuit een modelletje een
hele wereld aan werking kunnen voortoveren.
Van materiaal naar verhaal
In de eerste periode van haar ontwikkeling
als beeldhouwer brengt ze hoofdzakelijk
materiaal tot spreken. Dat doet ze door er
mee in de ruimte te tekenen en alleen waar
dat echt nodig is volumes te maken.
In 1983 maakt ze een beeld voor een school
in Amsterdam dat bestaat uit twee bogen die
op het hoogste punt in repen worden gesneden en gedeeltelijk teruggebogen. De bogen
reflecteren de boogramen in de architectuur
van de school en het daar voor aangelegd
plaveisel. Ze sluit met deze keus aan op de
lijnen in de omgeving en haalt op een sterke
manier de spanning in het materiaal zelf
naar buiten.
In 2000 ontwikkelt ze voor de gemeente
Wormerland een beeld voor het stadhuis,
gebouwd door Alberts & Van Huut Architecten. Een bureau dat organisch bouwen
propageert en massale publieke gebouwen
maakt, waarin natuur letterlijk naar binnen
wordt gezogen.
Fredy E Wubben maakt voor de plek een Ritmische sculpturale tekening, die het aardse
gebouw op uiterst verfijnde wijze van buiten
naar binnen doordringt. Ook hier doorklieft
een zwierige stalen lijn de lucht. Maar er
is meer. De gevouwen stalen repen die ze
gebruikt, krijgen een groen patina. Ze worden gecompleteerd met glazen opkrullende
schilden die op de uiteinden van de sprieten
liggen.
6
7
voor de gemeente Binnenmaas. Daarnaast
maakt ze kleinere objecten in gegoten glas
en brons; grappige acrobatische figuren en
hoofden en profiel, die luchtig tegen elkaar
en de wereld lijken te babbelen.
Ze gebruikt voor haar beeld weer weliswaar haast niets anders dan de natuurlijke
spreektaal van de materialen. Maar desondanks slaagt ze er in zowel aan flora als
aan fauna te refereren en in de geest van
Alberts & Van Huut letterlijk natuur binnen
te halen. Haar beeld vormt een contrapunt
ten opzichte van de aardse rots van baksteen
die het gebouw uitmaakt en geeft het geheel
een lichte, zelfs spirituele klank.
Zo voltrekt zich langzaam de omslag naar
onverbloemde figuratie. In Zwolle plaatst ze
een drijvend beeld in de gracht. Zeven geometrische vormen omsluiten zeven hoofden
met een keur aan hoofddeksels, die verwijzen naar verschillende maatschappelijke
standen en beroepen. Een kroon is natuurlijk
de top. Een papieren muts, zo een die je op je
verjaardag opzet als je ook eens in het middelpunt wilt staan, vormt de lachwekkende
tegenpool daarvan. Hier krijgt haar werk een
maatschappelijke dimensie. Ze verhaalt van
macht en onmacht, van Herren und Sklavenmoral, en toont hoe ieder zijn plek houdt
binnen de voorgeschreven vorm.
Sacra conversazione
Dan komt het moment waarop Fredy E
Wubben zich meer en meer thema’s uit de
geschiedenis en de mythologie eigen maakt.
Figuren uit de wereldliteratuur duiken op,
bestaande mythen en metaforen worden
ingeschakeld om haar persoonlijke verhaal
te vertellen. We spraken al over de ongelukkige Ophelia. Haar geest begeeft het als
haar geliefde Hamlet per ongeluk haar vader
vermoordt en vervolgens vertrekt zonder
haar zijn liefde te bekennen.
Ten slotte verdrinkt ze op raadselachtige
wijze in een ondiep stroompje.
Stromen
Wie nu het oeuvre in zijn geheel overziet,
moet opmerken dat het werken met glas de
laatste grote vernieuwingsbeweging in zette.
De symboliek ervan lijkt perfect samen te
vallen met de thema’s die ze wil aansnijden:
transformatie, kwetsbaarheid en eeuwigheid. Langzaam sluipt het materiaal binnen
in grote beelden, waarin het motief van transitie aan de orde is, of waarin soms ook letterlijk naar de aanwezigheid van water wordt
verwezen, zoals in een monumentaal werk
De verbeelding van John Everett Millais uit
1852 van de verdronkene in een heldere
bosbeek, staat velen in het geheugen gegrift.
Daar gaat het jonge meisje, haar leven in de
knop gebroken.
Fredy E Wubben verbeeldt het aangrijpend
door de hulpeloze Ophelia in een blauw
glazen waterbel te leggen. Haar nieuwe lijn
concentreert zich op de aloude thema’s van
de vergankelijkheid, de ontoereikendheid en
de vergeefsheid van de dingen.
Homo bulla
Een zeepbel uit je bellenblaas blazen,
was dat geen heerlijke bezigheid? De bel
langzaam te zien ontsnappen aan de ring
en zijn perfecte vorm zien aannemen in de
lucht? Dan het wonder van het violet en het
iriserende groen tot je door te laten dringen, vlak voor die schoonheid ergens in de
hoogte moest knappen? De zeepbellen in
glas van Fredy E Wubben vereeuwigen het
wonder, terwijl ze symbolisch aanhaken bij
een vanitas thematiek die al van vóór onze
jaartelling dateert. De Romeinse geleerde
Varro (116 -27 AD) opent zijn boek over de
landbouw met de regel quod, ut dicitur, si
est homo bulla, eo magis senex; want, zoals
men zegt, de mens is een zeepbel, en zeker
de oude mens. Varro’s intellectuele zaad
wordt geoogst door Erasmus en verbeeldt
in de kunst van de zestiende eeuw tot aan
vandaag.
Fredy E Wubben geeft haar serie Homo bulla
een heel bijzondere vorm. In het centrum
van de uitgebalanceerde tere bellen bevinden zich kleine bronzen figuurtjes.
Ruw gekneed, als zijn ze zo maar even als
een schetsje bedoeld; een eerste aanzet tot
de wording van een beeld. Een enkele keer
zijn de figuren schrijnend eenzaam.
Ze bewegen zich kruipend en tastend langs
de bodem van het leven. Er zijn ook groepen
mensen die elkaar vastpakken en er is een
bel met een vrijend paar. Zo verbeeldt Fredy
E Wubben dat het je wenden tot elkaar - het
samenscholen - een van de voor de hand liggende middelen is om de condition humaine
het hoofd te bieden. Want al te gemakkelijk
leert ons het feit dat de mens en het leven
zeepbellen zijn, dat niets er toe doet. Omnia
Vanitas; alles is ijdel. Maar toch. Juist in het
hart van dat besef trekt men naar elkaar
toe en ontstaat tegenmacht. Onze fragiliteit
gaat gepaard aan kracht, aan het vermogen
tot creatie. Een tweede serie waarin zij glas
met brons combineert heeft betrekking op
landschappen. Met een kleurrijk uitstulpende glazen vorm op een bronzen plaat
suggereert zij binnen het beperkte formaat
van het beeld een enorme weidsheid en
ruimte. In het uitgestrekte landschap staan
figuren, naakt, en thematisch betrokken op
sagen en mythen. Bacchus slaapt zijn roes
uit, de Drie Gratieën tonen hun schoonheden
en Adam rust in de schaduw van een boom.
De verwantschap tussen de hier in brons
geschetste figuren en de impressionistische
beeldhouwkunst is groot. De figuurtjes lijken
zich, aangetast door het snel verdwijnende
licht, vast te klampen aan een materiële verschijning, die ze hoe dan ook zullen moeten
opgeven.
Haar laatste werken zoeken naar het wonderlijke moment waarop leven ontstaat.
Semillas de la vida en el agua bestaat uit een
liggende glazen vorm waarin zich stroomlijnen aftekenen. Op de ‘lippen’ van de vorm
ligt een bel, bezaaid met vormen die doen
denken aan het begin van alle leven. Het is
een beeld dat de gedachten leidt naar het
raadsel van het ontkiemen, dat op zo’n onnavolgbare manier zijn eigen momenten kiest.
Fredy E Wubben neemt de fundamentele
vluchtigheid van mensen mee in werken die
in hun lichtheid bekoren en vervoeren.
In dezelfde taal stelt ze de vraag naar de
eeuwige vernieuwing. Er is een lange weg
afgelegd in dit kunstenaarschap. Het punt
waarop ze staat, mag wellicht het eindpunt
zijn. Maar niemand belet ons te verlangen
naar een nieuwe fase in dit prachtige oeuvre. Want deze schoonheid is zeldzaam.
Ans van Berkum
Kunsthistoricus
1
F. Eisius, gravure van H. Glozuis, 1594
Introduction
The road
In this book, we reflect on Fredy E Wubben’s
rich life as an artist. Anyone who examines
her complete works sees drawings, monumental sculptures next to small objects,
paintings in combination with a stencilling
technique, reliefs, and finally a series of
work made in glass, either on its own, or in
combination with bronze. She has not left a
discipline unexplored; although it must be
said that creating three-dimensional works
of art is her specialty. By trying out different techniques and using them to create
sculptures, her work has become very lively
and versatile. Eventually she took the route
from abstraction to figuration and, instead
of simply concentrating on the language of
materials, she began creating from a more
narrative and philosophical perspective.
In Beeld van een Bruid (1989) she particularly
draws meaning from the three-dimensional
movement of material, which brings out the
contrast in light. Twenty years later, she
places a shiny bronze Ophelia naked in a
blue glass stream of water.
Thinking hands
Throughout her entire oeuvre there is a line
of precision. Each of her works is the result
of a penetrating inquiry into the optimal effects of the chosen material and principles
of the idea. She starts her observations with
a scale model of the design, playing with
it and manipulating it. She described once
how she tried to grasp the shape of a droplet
by opening the faucet a little and watching
every falling drop of water until her eyes
hurt. She has described comparing lampposts to arrive at the right scale for one of
her monumental sculptures. Thoroughly
understanding the qualities of the materials
she is going to use, in order to utilize them
best, is an essential part of her process.
Even though her work often looks light as a
feather and schematic, sometimes almost
spontaneous, the truth is that she leaves
nothing to chance. It is as though her hands
can literally think and see to conjure up an
entire world of effects from a design.
From material to a story
In her early development as a sculptress
she mainly concentrated on giving the actual
material expression. She did this by drawing
to create space and only when necessary
making solid shapes. In 1983, she created
for a school in Amsterdam a sculpture that
consists of two arches, which are cut into
strips and partly bent backwards at their
highest point. The arches reflect the slanted
corner windows in the architecture and the
semicircular pavement of the school.
Her composition synchronises with the lines
in the vicinity and, in a strong way, brings
out the tension in the material itself.
In 2000, she developed a sculpture for the
city hall of Wormerland. The city hall was
build by Alberts & Van Huut Architecten, a
firm that promotes organic architecture and
constructs public buildings designed
to involve nature.
For this location, Fredy E Wubben made
Ritmische sculpturale tekening, a work that
accesses the building in an extremely refine
way. With this sculpture, a graceful steel
line cleaves the air; its folded steel straps
are given a green patina and completed
with curling glass shields at the ends of the
blades. Here, she uses no more than the
natural language of the material and yet succeeds in referring to flora, as well as fauna
and bringing Nature into the lines of Alberts
& Van Huut’s architecture. Her sculpture
forms a counterpoint to the earthy elevations
of brick, which form the building and gives
the whole a light, even spiritual harmony.
So, slowly a change from plain figuration
developed. In Zwolle, she places a floating sculpture in the canal. Seven geometric shapes surround seven heads with a
selection of headwear. They refer to different ranks, social classes and positions of
power. The crown is of course the highest.
A paper hat, one that you might put on at a
birthday party if you wanted to be the centre
of attention for once, is the amusing opposite; the lowest. This is where her work has
a social dimension. She tells of power and
impotence, of Herren und Sklavenmoral, and
shows how people stay in their place within
the specific configuration of their society.
Streaming and Flowing
Considering her art in entirety reveals that
working with glass has inspired the latest
great innovation. The symbolism of this material seems to correspond perfectly with the
meanings and mysteries of the topics she
wants to explore: transformation, vulnerability, transience and eternity. Slowly, glass
8
9
has crept into her larger sculptures,
in which transition is a subject under discussion. Sometimes Fredy E Wubben literally refers to the presence of water in her
sculptures, like she did in the monumental
sculpture for the city of Binnenmaas. In addition, she composes smaller bronze objects
in poured glass, delightful, acrobatic figures
and heads en profil that seem to chat lightheartedly to each other and to the world.
Then comes the period when Fredy makes
herself more and more familiar with themes
in history and mythology. Characters from
world literature appear, myths and metaphors are used to tell her personal story.
We have already referred to the unfortunate
Ophelia, whose spirit is broken when Hamlet,
her loved one, accidentally murders her
father and then leaves without confessing
his love to her. Mysteriously, she drowns in
a shallow stream. The image of the drowned
Ophelia by John Everett Millais from 1852 is
familiar to many people: the young girl, her
life ended when it had only just begun.
Fredy E Wubben grippingly interprets the
tragedy by placing the hapless Ophelia in
a blue glass bubble. Her new line concentrates on ancient themes of the mortal,
inadequate and fragile nature of things.
Homo bulla
Blowing soap bubbles enchants everyone:
seeing the bubble slowly escape from the
pipe and take its perfect shape in the air.
Letting the magical colours of violet and
iridescent green dawn on you, before the
bubble bursts somewhere high in the sky.
Fredy’s bubbles made of glass capture this
wonder, while continuing a vanitas theme
that goes back to early art history.
The Roman scholar Varro (116 – 27 BC) begins his book about agriculture with the line
quod, ut dicitur, si est homo bulla, eo magis
senex; for if, as they say, man is a bubble, all
the more so is an old man. Varro’s intellectual
seed is harvested by Erasmus and, later,
depicted in art from the Sixteenth century
up to the present day. Fredy E Wubben gives
her series Homo bulla a very special form.
In the centre of the balanced, insubstantial bubbles are miniature bronze figures.
Roughly moulded, as though they are meant
to be mere sketches; indicating the origin
of a sculpture. In some of her works, the
figures are harrowing lonely as they seem
to move, crawling and groping along the
bottom of life. In other bubbles, there are
groups of people embracing each other and,
in one bubble, a couple is making love. This
is how Fredy E Wubben depicts that turning
to each other and finding strength is the way
to face up to tribulation.
Homo bulla – Massa
Circumstance can teach us all too easily that
man and life are soap bubbles; that nothing
matters. Omnia Vanitas; All is vanity. However, when people start to realize this and
call on each other, a polarity to the negative
philosophy is formed. Our fragility hides
great strength and the power and ability to
create.
A second series of sculptures, in which
glass is combined with bronze, refers to
landscapes. Within the restricted size of the
sculpture, Fredy E Wubben succeeds in suggesting an enormous grandness and space
through a colourful, bulging glass form on
a bronze plate. Figures stand, naked, in the
extensive landscape and evoke legend and
myth. Bacchus sleeps off his hangover, the
Three Graces display their beauty, Adam
rests in the shadow of a tree. There is a
strong affinity between the bronze figures
and the impressionistic sculpture. The
figures, affected by the fast disappearing
light, seem to strive to hold on to a material
appearance that they will inevitably have to
relinquish.
Her final works are in search of the miraculous moment when life begins. Semillas de
la vida en el agua portrays a supine glass
figure on which flowing lines are depicted.
On the ‘lips’ of the form lies a bubble that is
filled with forms that symbolize the beginning of all life. It is a sculpture that makes
people think about the mystery of origin
that chooses its own moments in such an
inimitable way.
Fredy E Wubben uses the fundamental
transience of mankind in her sculptures to
charm and carry the lightness of her art. In
the same language, she poses the question
of eternal renewal. She has unremittingly
developed as a great modern artist and we
can celebrate that this magnificent oeuvre
is far from ended, because such beauty is
exceptional.
Ans van Berkum
Art historian
1
F. Eisius, the engraving of H. Glozuis, 1594
Introducción
El camino
En este libro, miramos hacia atrás con
Fredy E Wubben para descubrir la vida de
una verdadera artista. Quienes están mirando sus obras como un todo, ven los dibujos,
objetos pequeños, junto a las monumentales esculturas, pinturas con una plantilla
técnica, relieves, y, finalmente, la serie de
obras en vidrio, combinadas o no con el
bronce. No tiene una sola disciplina, aunque
es evidente que su trabajo en tres dimensiones es su meta principal. Sus obras se
han vuelto muy móvil y versátil gracias a la
diversidad de sus disciplinas. Finalmente se
alejó de la abstracción hacia la figuración,
y la concentración sobre el lenguaje de los
materiales en una perspectiva más narrativa y filosófica.
En su obra Beeld voor een bruid (1989), ella
extrae el significado del movimiento espacial
de los materiales que tienen menos contraste y treinta años más tarde, utiliza una
Ophelia desnuda de bronce brillante dentro
de un río de cristal de agua azul.
Manos creativas
Su obra entera está hecha con esmero.
Cada obra de Fredy E Wubben es una investigación exhaustiva de un funcionamiento
óptimo de los supuestos elegidos.
Tanto la idea de su obra y los materiales
usados tienen la misma importancia. Ella
comienza sus observaciones sobre el modelo a escala, para jugar y manipular.
Una vez ella describió cómo descubrió la
forma de una gota poniendo un grifo casi cerrado y mirando las gotas que caían hasta
que sintió dolor en sus ojos. En otra ocasión,
comparó diferentes postes de luz para obtener el tamaño adecuado para una imagen.
Ella siempre trata de conocer las propiedades del material que quiere utilizar.
Aunque todas sus obras parecen ligeras y
esquemáticas, a veces incluso casi espontáneas, en realidad la casualidad tiene pocas
posibilidades dentro de su obra. Sus manos,
pensantes y videntes, crean y modelan todo
un mundo que parece mágico.
Desde el material hasta la historia
En el primer período de su desarrollo como
escultora el material toma vida. Lo hace
para dibujar en el espacio y sólo cuando sea
estrictamente necesario, crea volúmenes.
En 1983 creó una escultura para una escuela en Ámsterdam, que consta de dos arcos
que en el punto más alto se cortan en las
tiras y están parcialmente dobladas.
Las curvas reflejan las ventanas del arco en
la arquitectura de la escuela y el propio pavimento. Se cierra con esta elección de las
líneas en la zona y trae de una manera fuerte la tensión en el material por sí mismo.
En el año 2000, desarrolló para el Municipio Wormerland una escultura para el
Ayuntamiento, construido por los arquitectos Alberts & Van Huut. Estos arquitectos
promueven la construcción orgánica y crean
sólidos edificios públicos, en donde la naturaleza, literalmente, penetra en el interior.
Fredy E Wubben crea para este lugar un Ritmische sculpturale tekening, que penetra al
edificio terrestre de una manera altamente
sofisticada desde fuera hasta dentro.
En el interior del edificio podemos también
encontrar una línea de acero recortada por
el aire de una forma elegante.
Pero hay más. Las barras de acero plegadas
que usa, recibe una pátina de color verde.
Están completadas con unas pantallas
rizadas de cristal en los extremos de las
briznas.
Otra vez, ella utiliza para su imagen casi
nada más que el lenguaje natural de los
materiales. Pero no obstante, ella logra de
referir a tanto flora y fauna y, en el espíritu de Alberts & Van Huut, literalmente de
absorber la naturaleza. Su imagen es un
contrapunto con respecto a la roca terrestre
de ladrillo del edificio y da al conjunto un
sonido ligero e incluso espiritual.
Verdaderamente sin rodeos se produce lentamente la transición a la figuración.
En la ciudad de Zwolle ella coloca una
imagen flotante en el canal. Siete formas
geométricas que encierran siete cabezas
con una variedad de sombreros que simbolizan las diferentes clases sociales y ocupaciones.
Naturalmente, una corona está en la parte
superior. Un gorro de papel, de igual manera que se pone en los cumpleaños, como
cuando quieres estar en el centro, forma un
contraste ridículo. En esta obra, su trabajo
adquiere una dimensión social. Es una historia de poder e impotencia, lo mismo que
en Herren und Sklavenmoral, y muestra cómo
cada uno mantiene su lugar en la forma
prescrita.
Flujos
Alguien que pueda abarcar toda su obra
con sólo una mirada, hay que decirle que el
inicio de sus obras con el vidrio es el último
movimiento de renovación. El simbolismo
de lo mismo parece coincidir perfectamente con los temas que ella quiere abordar:
la transformación, la vulnerabilidad y la
eternidad. Poco a poco penetra el material
dentro de las esculturas monumentales,
donde el motivo de la transición fue planteado, o que a veces, literalmente, fue referido
a la presencia del agua cómo en su obra
monumental del Municipio de Binnenmaas.
10
11
También ella hace objetos más pequeños de
vidrio y de bronce fundido, figuras acrobáticas y graciosas y cabezas de perfil, que
parecen balbucear unos contra otros y el
mundo.
Más tarde, Fredy se familiariza más y más
con temas de la historia y de la mitología.
Surgen figuras de la literatura mundial, mitos existentes y metáforas que son utilizadas para contar su propia historia personal.
Ya hemos hablado acerca de la desgraciada
Ophelia. Su espíritu se muere cuando su
amado Hamlet mata accidentalmente a su
padre y luego la deja sin confesarla su amor.
Finalmente y misteriosamente, se ahoga en
un arroyo poco profundo. La imaginación de
John Everett Millais en 1852 de la ahogada
en un claro arroyo en el bosque, quedó grabada en la memoria de mucha gente.
Esa es la niña, que perdió su vida dentro
del capullo. Fredy E Wubben nos conmueve
con la representación de esta imagen de la
indefensa Ophelia en una burbuja de agua
azul de cristal. Su nueva línea se centra en
los temas tradicionales de la transitoriedad,
la insuficiencia y la futilidad de las cosas.
Homo bulla
Soplar burbujas de jabón, ¿no era un juego
muy divertido? Mirar como la burbuja lentamente escapa del anillo y ver como toma
su forma perfecta en el cielo. Entonces,
observar la maravilla del color violeta y del
verde iridiscente de suma belleza, antes de
romperse en lo alto. Las burbujas de jabón
en vidrio de Fredy E Wubben inmortalizan
esta maravilla, mientras que simbólicamente conecta con un tema de la vanidad que se
remonta antes de nuestra era.
El erudito romano Varrón (116 -27 a.C.)
abre su libro sobre la agricultura con el
dicho quod, ut dicitur, si est homo bulla, eo
magis senex, porque, como dicen, el hombre
es una burbuja de jabón, y, en particular, el
hombre viejo. La semilla intelectual de
Varrón es cosechada por Erasmus,
que refleja el arte del siglo XVI hasta hoy.
Fredy E Wubben da a la serie Homo bulla
una forma muy especial. En el centro de
las delicadas y equilibradas burbujas se
encuentran las pequeñas figuras de bronce.
Moldeadas rústicamente, como si sólo
fuesen un bosquejo; un primer paso hacia
el devenir de una escultura. En ocasiones,
las figuras están terriblemente aisladas.
Se mueven arrastrándose y palpando en el
fondo de la vida. También hay grupos de personas que se abrazan entre si y existe una
burbuja con una pareja haciendo el amor.
De esta manera, Fredy E Wubben imagina
que el abrazarse o agarrase entre si y el
agruparse, son medios evidentes para hacer
frente a la condición humana. Con demasiada facilidad nos enseña que el hombre y
la vida humana son burbujas de jabón, que
nada importan.
Omnia Vanitas, todo es vanidad. Pero aún
así. Precisamente en el centro de esta idea
nos reúne y es la causa de la lucha contra el
poder. Nuestra fragilidad va acompañada de
la fuerza y la capacidad de crear.
En una segunda serie abarca paisajes
combinando el vidrio con el bronce. Con una
protuberancia de vidrio de colores sobre una
placa de bronce, con un tamaño limitado en
la zona de la imagen nos da la sensación de
una gran extensión. En el paisaje extenso
hay figuras desnudas, y relacionadas con el
tema de las leyendas y mitos. Baco duerme
su borrachera, las Tres Gracias muestran
sus bellezas y Adán descansa a la sombra
de un árbol. La relación entre las figuras
que se describen aquí de bronce, y del arte
impresionista es muy grande. Las figuras
parecen afectadas por la luz desapareciendo rápidamente, aferrándose a una apariencia física, que de todos modos tienen que
abandonar. Sus trabajos más recientes buscan el momento milagroso cuando se crea
la vida. Semillas de la vida en el agua es una
forma de cristal que está tendida, en la que
emanan líneas onduladas. Sobre los “labios”
de esta forma está una burbuja, sembrada
con formas que recuerdan los comienzos de
la vida. Es una imagen que nos hace pensar
al misterio de la germinación, que elige sus
propios momentos de una forma inimitable.
En sus obras el artista toma la volatilidad
fundamental de las personas, que con su
ligereza, alegran y maravillan. En el mismo
lenguaje se pregunta por la juventud eterna.
Hemos recorrido un largo camino a través del panorama de esta artista. En este
momento, podría ser el final. Pero nadie nos
impide desear una nueva fase en esta magnífica obra. Ya que esta es de una belleza
extraordinaria.
Ans van Berkum
Historiadora de arte
1
F. Eisius, el grabado de H. Glozuis, 1594
Beeld voor een bruid
12
Óvulos en el agua
13
Semillas de la vida en el agua
14
Ophelia IV
15
Ophelia III
16
This page: Homo bulla - Zwanger
Homo bulla - Kruipende vrouw
Next page: Homo bulla - Body body
17
18
Homo bulla - Vrijend paartje
19
Zonder titel
Zonder titel
20
Nachtlandschap
21
Primavera
22
23
Het werk van Fredy E Wubben
symboliseert de kwetsbaarheid
van de mens
Het spel tussen schijn en werkelijkheid
en de contrastwerking tussen figuratie en
abstractie zijn voor Fredy E Wubben belangrijke uitgangspunten in haar beeldend werk.
Zachte, flexibele materialen als karton en
textiel worden in de beelden omgezet in
harde en ontoegankelijke materialen als
brons en ijzer zonder dat het uiterlijk wordt
veranderd. Veel van haar werken doen zich
voor als levende organismen, hoewel nooit
letterlijk een gebaar of lichaam is afgebeeld.
Tegenstellingen binnen een sculptuur,
zowel wat materiaal als vorm betreft,
zijn haar werk altijd blijven beheersen.
Nu eens was de uitkomst een licht sculpturaal gebaar, dan weer een stevige markering
van een plek. De uiterlijke verschijningsvorm van haar beelden is in hoge mate afhankelijk van de context: de plek, de situatie
en de historie. In opdrachtsituaties reageert
Fredy E Wubben op een plek en moet een
beeld communiceren met de omringende
architectuur of het landschap. In het vrije
werk communiceert het werk met zichzelf of
de beschouwer.
Fredy E Wubben gebruikt uiteenlopende
materialen als staal, brons en glas om haar
werk gestalte te geven. Haar vroege werken
kunnen gerangschikt worden onder de
geometrische abstractie. Maar mede onder
invloed van Carel Visser, met wie zij samen
een workshop leidde op de Vrije Academie
in Den Haag, kregen haar beelden een wat
luchtiger karakter en werden combinaties
van meerdere materialen gebruikt. Sculpturale gebaren is een passende aanduiding
voor de beelden eind jaren tachtig / begin
jaren negentig. Dat werd in 1991 mooi
Gestolde energie
beschreven in de publicatie E-Motions (Ans
van Berkum), waarin de nadruk werd gelegd
op het spel tussen schijn en werkelijkheid
en de contrastwerking tussen figuratie en
abstractie.
Een van de eerste monumentale beelden
waarin glas werd toegepast, was in 1994
de sculptuur Element water langs de A7
bij Wognum. Drie glazen druppelvormen
bevestigd aan een golvende, roestvrijstalen
buisconstructie. Het beeld geeft uitdrukking
aan het element water (stroming, beweging),
symboliseert de doorgaande beweging van
het land naar het water en geeft tevens de
fusie van drie gemeenten aan.
In 1997 realiseerde Fredy E Wubben voor de
gemeente Binnenmaas het monumentale
beeld Ode aan het water waarin water eveneens een belangrijke rol speelt.
Het beeld, waarin een bronzen urn wordt
doorsneden door stromend water (in de
vorm van glas), refereert aan de Romeinse
nederzetting die daar vanwege het water
eeuwen geleden al was. In 2000 werd bij het
gemeentehuis van Wormerland een Ritmische sculpturale tekening van geschilderd
staal geplaatst die zich als een slanke vorm
afzet tegen het aardse gebouw. De stalen
lijn herhaalt zich binnen en doorklieft het
gebouw om te eindigen in een glazen druppel, alsof een slang de architectuur heeft
doorbroken en in het gebouw is gestold.
Ook in twee andere ontwerpen komt water
als bron van alle leven optimaal tot uitdrukking. In 1999 ontwierp Fredy E Wubben
voor de woonwijk De Strijp in de gemeente
Rijswijk een regenboog als symbool voor
geluk en voorspoed. Het uit staal en glas
opgebouwde beeld verwijst in lijnvoering en
wisselende kleurtonen naar het ritme van
de verdwijnende kassen in het gebied rond
Rijswijk en het breken van het licht op het
glas.
In het ontwerp Ode aan het hemelwater voor
de gemeente Nunspeet (2008) stond een op
handen gedragen regenboog als eerbetoon
aan het hemelwater centraal.
Glas
Vanaf het eind van de jaren negentig werkt
Fredy E Wubben met gegoten glas. In
heldere doorschijnende vormen worden
monochrome kleuraccenten aangebracht,
die enerzijds de contouren en vormen
versterken, anderzijds het gevoelsleven
benadrukken en zelfs een zekere mate van
erotiek tot uitdrukking brengen. De beelden symboliseren de betrekkelijkheid van
het bestaan, maar tevens het doorgaan en
doorgeven van leven, het stromen en verplaatsen. Het vloeien, de eigenheid van glas
en water, gebruikt ze regelmatig in beelden
waarin een gestolde beweging tot uitdrukking wordt gebracht. Veel gebruikte thema’s
zijn de kwetsbaarheid van de mens en alle
vormstadia van water en de natuur, waarin
het landschap een belangrijke rol speelt.
In kleine glazen beelden als Viaje a pie (2000)
reist een hoofd op een voet. Viajero (2000)
is een reiziger die zich naar andere oorden
verplaatst.
Viaje a pie
In Conversazione (1999) zijn twee hoofden
met elkaar in gesprek en in Homo bulla I
(2005) zit een mens gevangen in zijn eigen
luchtbel. De hoofdvorm is in het werk van
Fredy E Wubben een steeds terugkerend
element: het hoofd als boegbeeld van de
mens, de samenballing van kennis, macht,
geluk, emotie, leed en onvermogen, de
samenvoeging van het rationele en het
emotionele, van interactie en communicatie.
Naakt in landschap I (2004) is een bronzen
vrouw tegen een kleurrijke geblazen glasbel
en Geboorte van een landschap (2007) is een
geblazen glasbel op een plat bronzen vlak
dat de vorm heeft van een meer. De kleurrijke geblazen objecten benadrukken het
natuurlijke proces van het vloeien van
het hete materiaal (glas en brons), maar
brengen ook impliciet de natuurkrachten
van Spanje, waar zij een groot deel van het
jaar verblijft, tot uitdrukking. De gestolde
vorm van het geblazen glas wordt met
dezelfde beweging doorgezet in het brons,
waarbij de bronzen vorm duidelijk zichtbaar
uit de vloeiende substantie is ontstaan.
24
Homo bulla
In een recente serie werken ontstond de
definitieve vorm door een aantal op elkaar
gestapelde geblazen zeepbellen hun eigen
balans te laten vinden. Het enige dat hier telt
is de etherische luchtigheid en compositie.
De mens is een lucht(zeep)bel: gedenk de
schoonheid en vergankelijkheid van het bestaan. Ook met deze werken verwijst Fredy
E Wubben naar de vergankelijkheid van het
leven – Homo bulla. De luchtbel is een vergankelijkheidssymbool dat al te zien was op
17e eeuwse vanitas-schilderijen en -gravures. Het leven is een zeepbel wordt veelal
verbeeld door bellen blazende jongetjes,
zoals in het schilderij Toneel van de wereld /
Het leven van de mens (ca. 1665) van Jan
Steen (1626-1679), de gravure Quis evadet? /
Homo bulla (1594) van Hendrick
25
Goltzius (1558-1617) en de paneelschildering Bellen blazende jongen (1663) van Frans
van Mieris (1635-1681).
In de eeuwen daarna kwamen zeep- en
luchtbellen, ballonnen en opblaasvormen in
allerlei varianten voor. Bekend zijn de schilderijen van René Daniëls (1950) onder
de titel Salle Pacifique, een drietal werken
uit 1984 waarop boven zee zwevende bollen
eruitzien als zeepbellen waarin vensters
worden weerspiegeld. In deze werken wordt
de zee als binnenruimte en het interieur als
landschap weergegeven.
Tot de recente werken behoren onder
meer de Hohlwelten (1999), polyester bollen
waarin futuristisch meubilair lijkt te
zweven, van de Duitse Dorothee Golz.
Maar ook het Flying Greenhouse (2008),
een uit polyester bollen opgebouwde
woonruimte van de Argentijnse architect
Tomas Saraceno (1973) die in 2008 te zien
was op de tentoonstelling Grandeur in Park
Sonsbeek. Saraceno doet al jaren onderzoek naar de mogelijkheid om met behulp
van ballonachtige constructies over de hele
aardbol vrij verkeer van goederen en personen mogelijk te maken.
Voorlopige climax is het werk Semillas de
la vida en el agua / Zaden van het leven in het
water, een eivorm die uit het water komt en
de mystiek van het ontstaan van leven in
zich verbergt. Een beeld dat verwijst naar
het leven in de zee (ééncelligen), maar ook
naar het leven in z’n algemeenheid. In dit
sleutelwerk worden alle ingrediënten van
het werk van Fredy E Wubben samengebald: leven, vloeien, water, beweging en
mens. En daar heeft ze geen grote beelden
voor nodig.
Naakt in landschap
Piet Augustijn, conservator
hedendaagse kunst, Gorcums Museum,
Gorinchem, Nederland
- Jan Steen, Toneel v an de wereld / Het leven van de
mens, ca. 1665; olieverf op doek; 68,2 x 82 cm. Collectie Mauritshuis Den Haag.
- Hendrick Goltzius, Quis evadet? / Homo bulla, 1594;
gravure; 21 x 15 cm.
- Frans van Mieris, Bellen blazende jongen, 1663;
olieverf op paneel; 25,5 x 19 cm. Collectie Mauritshuis
Den Haag.
- René Daniëls, Salle Pacifique, 1984; aquarel en
potlood op papier, 24 x 34 cm. Collectie Stichting René
Daniëls, Eindhoven.
- René Daniëls, Salle Pacifique, 1984 ; olieverf op doek ;
90 x 120 cm. Particuliere collectie.
- René Daniëls, Salle Pacifique-Illusie, 1984 ; olieverf op
doek ; 150 x 200 cm. Collectie Museum Boijmans Van
Beuningen, Rotterdam.
The work of Fredy E Wubben
symbolizes the vulnerability of
mankind
For Fredy E Wubben the game between
pretence, or appearance and reality and the
contrast between figuration and abstraction
are important basic principles of her sculptures. Soft, flexible materials, like corrugated cardboard and fabric, are transmuted
into hard, impenetrable metals such as
bronze and iron without changing appearance. Much of her work resembles living
organism, though a gesture or a body is
never depicted literally. Contrasts between
different materials and forms have always
dominated her work. The outcome could
be a light, sculptural gesture, or a strong
indication of a position. The appearance of
her sculptures is to a great extent dependent on the context: the location, the situation
and the history. With every commission,
Fredy E Wubben examines the location and
the sculpture has to communicate with the
surrounding architecture, or the landscape.
Her private work communicates both with
itself and with the onlooker. For her art
works Fredy E Wubben now uses diverse
media, such as steel, bronze and glass. Her
early work can be classed as geometrical
abstraction; but partly through the influence
of Carel Visser, with whom she gave a workshop at the Free Academy in The Hague in
the Netherlands, the character of her work
became more casual and she started using
combinations of these different materials.
Sculpturale Gebaren, gives a good indication
of Fredy’s works during the late Eighties and
early Nineties. In 1991, in the publication
E-motions, Ans van Berkum wrote a good
description of this sculpt, in which the game
between façade and reality, and the contrast
between figuration and abstraction were
emphasized.
The sculpture, Element Water (1994), next to
the freeway A7 near the city of Wognum in
the Netherlands, is one of the first monumental sculptures in which glass was used.
Three glass teardrop forms were attached
to a stainless steel construction made of
pipes in the shape of an undulating form.
The sculpture expresses the element water
and symbolizes the eternal movement of the
land towards the water. It also indicates the
fusion of three communities. In 1997,
Fredy E Wubben made the monumental
sculpture, Ode To Water, for the city of Binnenmaas, in which water again plays an
important role. The sculpture of a bronze
urn being sliced by streaming water represented in glass, refers to the Roman
settlement situated there centuries ago for
the local water supply.
In 2000, Ritmische Sculpturale Tekening in
painted steel was placed outside the city
hall of Wormerland. The slender form of the
sculpture reacts against the earthy build-
ing. The steel line repeats itself inside and
cuts through the building, ending in a glass
teardrop form. It looks as though a snake
has slipped through the architecture and
solidified in the building.
Water as the source of all life was also
symbolized in two designs. In 1999,
Fredy E Wubben designed a rainbow as a
symbol of luck and prosperity for the city
of Rijswijk. The sculpture is made from
steel and glass: this representing through
her lines and varying colours the rhythm of
the disappearing greenhouses in the area
around Rijswijk and the refraction of light
on the glass. A rainbow supported by two
hands was the central point of the other
design Ode aan het Hemelwater for the city
of Nunspeet (2008) and was meant as a
tribute to rain.
Glass
Fredy E Wubben has been working with
poured glass since the late Nineties. Monochrome colour accents are applied in bright
transparent shapes. On the one hand, these
colour accents strengthen outlines and
forms, on the other hand they emphasize
inner life and even express eroticism to a
certain extent. The sculptures symbolize
the transience of existence, but also the
perpetual coursing on of life. Flowing, a
characteristic movement of glass and water
is often used by Fredy E Wubben in sculptures portraying this motion in solid form.
A frequently used theme is the vulnerability
of mankind expressed through the movement of water and through Nature, in which
the landscape plays an important role.In
small sculptures made of glass, such as
Viaje a pie (2000), a head is travelling on
a foot. Viajero (2000) is a traveller, always
moving on to different places. In Conversazione (1999), two heads are having a conversation and in Homo bulla I (2005) a human
being is caught in his own air bubble.
Bellen blazende jongen 1663 Frans van Mieris
The head represents mankind, the concentration of knowledge, power, happiness,
emotion, suffering and powerlessness, the
combination of rationalization and emotion,
of interaction and communication; so, the
shape of a head is a continuous and multiangled factor. Naakt In Landschap I (2004) is
a bronze woman leaning against a colourful
blown glass bubble and Geboorte van een
Landschap (2007) is a blown glass bubble
on a flat bronze surface in the shape of a
lake. The colourful blown objects emphasize
the natural process of flowing hot material (glass and bronze), but also implicitly
express the forces of nature in Spain, where
she spends much of the year. The solidified
shape of the blown glass continues with the
same movement in bronze, in which it is
obvious that the bronze shape is an echo of
the flowing substance.
Homo bulla
In a recent series of works, the eventual
shape came into being by letting a couple of
stacked blown soap bubbles find their own
balance. The only thing that matters here is
the ethereal lightness of the composition.
Man’s existence is seen to be as beautiful and ephemeral as a bubble. With these
works Fredy E Wubben also refers to the
transience of life – Homo bulla. The bubble
as a symbol of transience has already been
seen on vanitas paintings and engravings
from the 17th century. Life as a soap bubble
is usually depicted by small boys blowing
bubbles, as in the painting Toneel Van De
Wereld, Het Leven Van De Mens (approx. 1665)
by Jan Steen (1626 – 1679), the engraving
Quis Evadet? Homo bulla (1594) by Hendrick
Goltziuz (1558 – 1617) and the panel painting Bellen blazende jongen (1663) by Frans
van Mieris (1635 – 1681). In later centuries,
soap and air bubbles, balloons and inflatable
shapes appeared in all kinds of art forms,
such as René Daniëls three paintings, Salle
Pacifique (1948), German Dorothee Golz’s
Hohlwelten (1999) and the architect Tomas
Saraceno’s The Flying Greenhouse (2008),
which was shown at the exposition Grandeur
at Park Sonsbeek in 2008.
The most recent important highlight in Fredy
E Wubben’s sculpture is the work Semillas
de la vida en el agua (2009), in which an egg
shape rises from the water implicitly holding
and hiding the mystery of the existence of
life within itself. This statue refers to the
beginnings of life through the single-celled
organisms of the ocean, but also to life in
general. In this work all the ingredients of
Fredy E Wubben’s art are combined; life,
flowing, water, movement and mankind.
For that, she does not need to create large
statues.
Piet Augustijn
Curator contemporary art, Gorcums
Museum, Gorinchem, The Netherlands
26
27
Las obras de Fredy E Wubben
simboliza la fragilidad del ser
humano
de los años noventa. En 1991 en la publicación E-motions (Ans van Berkum), podemos
ver descrito maravillosamente como se
acentúa el juego entre la apariencia y la
para el municipio de Binnenmaas la estatua
monumental Ode aan het water (oda para el
agua) en la que el agua juega también un
papel importante. La escultura de una urna
Para Fredy E Wubben, el juego entre la
apariencia y la realidad y el efecto de contraste entre la figuración y la abstracción
son principios importantes en su trabajo
expresivo. Materiales suaves y flexibles
como el cartón y los textiles se convierten
en sus esculturas en materiales duros y de
difícil acceso, como el bronce y el hierro, sin
que el aspecto haya cambiado. Muchas de
sus obras aparecen como organismos vivos,
aunque nunca se representa literalmente
un gesto o un cuerpo. Los contrastes dentro
de una escultura, tanto el material, como
la forma, siempre dominan y quedan en su
obra. Alguna vez, el resultado fue un ligero
gesto escultórico y otras veces enmarca
fuertemente un lugar. La apariencia exterior
de sus esculturas depende del contexto
es decir, el lugar, la situación y la historia.
Cuando es contratada para llevar a cabo
una obra, Fredy E Wubben se inspira con el
lugar y su escultura tiene que tener una comunicación con la arquitectura del entorno
o el paisaje. En sus esculturas que no son
de encargo, hace que la obra se comunique
con ella misma o con el espectador.
Fredy E Wubben utiliza diferentes materiales como el acero, el bronce y el cristal para
dar forma a su obra. Sus primeras obras
pueden clasificarse dentro de la abstracción geométrica, pero también influenciada
por Carel Visser, con quien co-dirigió un
taller en la Vrije Academie en La Haya, sus
esculturas reciben un estilo más ligero y
son combinaciones de distintos materiales.
Sculpturele gebaren (los gestos esculturales)
es un nombre apropiado para las esculturas
de finales de los años ochenta y principios
realidad y el efecto de contraste entre la
figuración y la abstracción. Una de las primeras esculturas monumentales en las que
se utilizó el vidrio, fue en 1994 en la escultura Element water (el elemento de agua) junto
a la autopista A7 cerca de Wognum.
Tres formas de gotas de agua en vidrio están
conectadas a un tubo de acero inoxidable
de forma ondulada. La escultura expresa
el elemento de agua (flujo, movimiento),
simbolizando el movimiento continuo de la
tierra al agua y también muestra la fusión
de tres municipios. En 1997, Wubben realizó
Geboorte van een landschap
de bronce que es cortada por un chorro de
agua (en forma de cristal), se refiere a la
historia de que por la existencia del agua se
establecieron los antepasados romanos en
ese lugar. Desde el año 2000 se puede ver
al lado del Ayuntamiento de Wormerland la
escultura Ritmische sculpturale tekening (un
dibujo rítmico escultural) de acero pintado, que se revela como una forma delgada
frente al edificio de tierra. La línea de acero
se repite dentro y corta el edificio, y termina
Homo bulla
en una gota de vidrio, como si una serpiente
hubiese roto la arquitectura, y se hubiera
solidificado en el interior del edificio.
En otros dos diseños (bocetos) expresa el
agua como fuente de toda vida. Fredy E
Wubben diseñó en 1999 para el municipio de
Rijswijk un arco iris como símbolo de felicidad y prosperidad. La escultura construida
en acero y vidrio nos muestra su forma y
sus diferentes tonos de color al ritmo de la
desaparición de las casas de cristal alrededor de Rijswijk, y refracta la luz en el cristal.
En el diseño Ode aan het hemelwater (Oda a
la lluvia) del municipio de Nunspeet (2008),
consiste en un arco iris, sujetado por dos
manos como homenaje a la lluvia.
Es una reciente serie de obras que su forma
final nació de apilar unas burbujas sopladas
para encontrar sus propios equilibrios. Lo
único que cuenta es la ligereza etérea y la
composición. El hombre es una burbuja de
aire y jabón: Recuerda la belleza y la fugacidad de la vida. Fredy E Wubben en su obra
Homo bulla también se refiere a la fugacidad
de la vida.
Vidrio
Desde finales de los noventa, Fredy E
Wubben trabaja con el vidrio fundido.
En formas transparentes son aplicados
acentos monocromos, que por una parte
mejoran los contornos y formas y por otra
acentúan las emociones e incluso expresan
un cierto grado de erotismo. Las esculturas no sólo simbolizan la relatividad de la
existencia, sino también la continuación y la
entrega de la vida, el fluir y el movimiento.
El flujo se caracteriza por el cristal y el
agua, ella le utiliza con frecuencia para
esculturas, en las que quiere expresar un
movimiento solidificado. Temas usados a
menudo son la vulnerabilidad de la forma
humana y todas las fases de agua y la naturaleza, en la que el paisaje desempeña un
papel importante.
En las esculturas pequeñas de vidrio Viaje a
pie (2000) viaja una cabeza en un pie, Viajero
(2000) es un viajero que se traslada a otros
lugares, en Conversazione (1999) dos cabezas
están discutiendo y Homo Bulla I (2005) un
hombre está atrapado en su propia burbuja.
En las obras de Fredy E Wubben, la forma
principal es un elemento recurrente:
Flying Greenhouse 2008 Tomas Saraceno
la cabeza, como el mascarón de proa de los
seres humanos, la acumulación de conocimiento, poder, alegría, emoción, sufrimiento
e incapacidad, la fusión de lo racional y lo
emocional, de interacción y comunicación.
Naakt in landschap I (2004) (Desnudo en
el paisaje) es una mujer de bronce contra
una burbuja vistosa de vidrio soplado, y
(nacimiento de un paisaje) una burbuja de
vidrio soplada sobre una superficie plana
de bronce en forma de un lago. Los objetos
coloridos de soplado acentúan el proceso
natural del flujo del material caliente (vidrio
y bronce), pero también implícitamente
llevan las fuerzas naturales de expresión
de España, donde Fredy E Wubben vive una
gran parte del año. La forma solidificada de
vidrio soplado ha continuado con el mismo
movimiento en el bronce, en el cual es claramente visible que la forma del bronce ha
nacido de la sustancia liquida.
28
29
tructuras en forma de globo para posibilitar
en todo el mundo la libre circulación de
mercancías y de personas.
El clímax preliminar es la obra Semillas de
la vida en el agua (2009), una forma ovoide,
que viene del agua y esconde el misterio del
origen de la vida.
Una imagen que no sólo se refiere a la vida
marina (protozoos), sino también a la vida
en general. En esta obra clave, todos los
ingredientes como la vida, el flujo, el agua,
el movimiento y el ser humano son unidos
en las obras de Fredy E Wubben. Y por ello
no necesita de esculturas de gran tamaño.
Piet Augustijn
Conservador del Arte Contemporáneo
del Museo de Gorcum,
Gorinchem, Holanda
La burbuja es un símbolo de la mortalidad
‘que ya se observó en el siglo XVII en pinturas y grabados de vanidades.
La vida es una burbuja y suele ser representada por niños soplando burbujas, como
en la pintura Toneel van de wereld / Het leven
van de Mens (el teatro del mundo / la vida del
hombre) (ca. 1665) de Jan Steen (1626-1679),
el grabado Quis evadet? / Homo bulla (1594)
por Hendrick Goltzius (1558-1617) y la pintura sobre tabla Bellen blazende jongen (niño
soplando burbujas) (1663) de Frans
van Mieris (1635-1681).
En los siglos venideros las burbujas de
jabón, globos y formas inflables aparecieron
en muchas variantes. Conocidos son los
cuadros de René Daniels (1950) bajo el título
Salle Pacifique, tres obras de 1984, en donde
las burbujas de jabón flotan sobre el mar
y parecen burbujas en las que se reflejan
ventanas. En esta obra, el mar es reflejado
como el espacio interior y el interior como el
paisaje. Entre las obras recientes incluyen
los Hohlwelten (mundos huecos) (1999), bolas de poliéster en donde muebles futuristas
parecen flotar, de la alemana Dorothee Golz.
Pero también, la Flying Greenhouse (2008),
una vivienda construida de unas bolas de
poliéster del arquitecto argentino Tomas
Saraceno (1973), que se exhibió en 2008 en
la exposición Grandeur en Park Sonsbeek
(Países Bajos). Hace años, Saraceno estuvo
investigando sobre la utilización de las esNúcleo creciendo
30
Left: Naakt in het landschap - Bacchus
Right: Naakt in het landschap - Adam
31
Left: Naakt in het landschap - Drie gratiën
Right: Naakt in het landschap - Liggend naakt
32
Stilleven
33
Zwarte boom
34
Noet above Geb
35
Esta noche hay baile
36
Dancing cloud II
37
Encuentro
Maxima glas
De Vereniging van Vrienden van Modern Glas
heeft in samenwerking met Royal Leerdam
Crystal een wedstrijd uitgeschreven voor
een ontwerp van een drinkglas, geïnspireerd
op Prinses Maxima. De jury bestaande uit
Richard Price, Liz Swinburne en Arnout
Visser heeft gekozen voor het ontwerp van
Fredy E Wubben. Maxima als inspiratiebron
bij het ontwerpen betekende voor Fredy E
Wubben: Temperament, passie voor dans,
warmte en levendigheid.
Maxima glass
The Association of Friends of Modern Glass
in collaboration with Royal Leerdam Crystal
organized a competition for a design of a
drinking glass, inspired by Princess Maxima.
The jury, consisting of Richard Price,
Liz Swinburne and Arnout Visser, chose
Fredy E Wubben’s design as the winner.
The Maxima inspiration for the design meant
temperament, passion for dance, warmth
and vibrancy to Fredy E Wubben.
Copa de Maxima
Asociación de Amigos de Cristal Moderno en
cooperación con Royal Leerdam Cristal ha
convocado un concurso para seleccionar el
mejor diseño de una copa de cristal inspirada en la Princesa Máxima.
El jurado, formado por Richard Price, Liz
Swinburne y Arnout Visser, han elegido el
diseño presentado por Fredy E Wubben.
Máxima como fuente de inspiración significaba para Fredy: temperamento, pasión,
calor, vivacidad y pasión por la danza.
38
39
Opdrachten Commissions Encargos
42
Gemeente Wormerland Ritmische sculpturale tekening
43
Gemeente Wormerland Ritmische sculpturale tekening
44
Gemeente Amsterdam (ZO) Bogen in relatie met de architectuur
45
Gemeente Amsterdam (ZO) Bogen in relatie met de architectuur
46
Gemeente Zwolle Herren- und Sklaven Moral
47
Gemeente Zwolle Herren- und Sklaven Moral
Atelierimpressie
Het ontstaan van een druppel
Druppels zou ik nodig hebben voor
het nieuwe ontwerp van een monumentaal beeld. Maar hoe zagen ze er
uit? Met de kraan op een kiertje, bestudeerde ik elke druppel, die steeds
weer te snel viel. Pats uit elkaar,
weer had ik er geen vat op.
Ik bestudeerde een nieuwe druppel.
Onderaan de kraan hangend om de
telkens opnieuw vallende druppels te
observeren, zag ik een seconde lang
de druppel in het licht glimmen, niet
rond, niet ovaal, vormeloos?
De vorm was weer weg. Een volgende kondigde zich aan, ja zo ziet
hij er uit... weg. Mijn nek werd pijnlijk
en mijn ogen vermoeid. Een nieuwe
druppel spatte glanzend alweer te
snel uiteen. Ik gaf het op. De werkelijke vorm, hoe ik het exact zou
moeten maken, was nog niet helder.
De doffe druppels van klei lagen op
mijn werktafel naast minuscule snippertjes papier. Voorzichtig bewoog ik
de snippertjes over de foto’s van de
bewuste plek.
Drie kunstenaars waren uitgenodigd door de gemeente Wognum en
werden ontvangen door de gemeenteambtenaar en de kunstcommissie
om geïnformeerd te worden over de
geschiedenis van de plek, waar het
sculptuur zou moeten komen. Die
plek, daar zou een emotie teweeg gebracht kunnen worden, een teken als
herinnering. Het water, het grasveld,
dat afgesloten werd met het saaie
gebouw, de huidige kassenbouw in
de buurt, dat waren de ingrediënten,
waar ik mee zou gaan werken. Het
gebouw, hoe fantasieloos ook, moest
zichtbaar blijven. Het staat voor een
bevolking van de drie gemeenten
onder een dak. Ik kreeg een paperclip in het oog. Voorzichtig begon ik
met buigen, met het zoeken van een
ritme in de lijn, zonder onderbreking,
vloeiend maar toch krachtig. Het
begin van de vervormde paperclip
vasthoudend met een pincet, bekeek
ik de lijn tegen het licht, probeerde
ik hem in het groot voor te stellen.
Hoe groot zou hij eigenlijk moeten
worden, hoe lang, welke doorsnede?
Voordat ik naar mijn atelier was
gereden, had ik alle lantaarnpalen,
die ik op weg tegen kwam al geobserveerd en op doorsnede geschat.
Liever was ik uit de auto gestapt
om ze na te meten. Nooit geweten,
dat er zoveel verschillende maten
straatlantaarns zijn. Sommige lopen
langzaam smaller naar boven. Sommige verspringen abrupt van dikte.
Sommige hebben een mooi gebogen hals. In zekere zin zijn ze altijd
concurrenten van mijn beelden. Ik
besloot de lijn van het sculptuur een
doorsnede te geven van 30cm. De
welvingen van de paperclip begonnen mij te bevallen. In een volgende
paperclip nam ik meer lengte, voordat ik met de curven begon.
Er ontstond een betere aanloop
tot de snelle opeenvolging van de
bewegingen. De lijn zou de druppels
vervoeren, maar hoe zien zij er uit?
Welke vorm? Ik deed een nieuwe
poging en probeerde aan de zojuist
vervormde paperclip druppels van
lijm te boetseren. Ze mochten nog
bewegen, vloeien, uitzakken in hun
vorm. Observeren, kijken...
Ze stollen in een prachtige vorm,
glanzend, vochtig en sensueel.
A study
The birth of a drop
The Council of Wognum invited me
and two other artists to meet one of
their representatives and the Arts
Committee to be told the history of
the site where this sculpture was to
be installed. This information would
help to create an emotion and an
affinity with the past. The water, the
grass near the plain building and
the greenhouses nearby were to be
my inspiration. The building, dull
as it was, would still be visible and
was the Town Hall for the people of
three localities, all under one roof.
I needed drops of water for my new
project of a monumental sculpture:
but, what does a drop look like? With
the water tap slightly open, I studied
the drips, but each fell too quickly.
Zas! They exploded one by one and
I saw nothing. I studied another
and another; I bent over the tap to
see better and concentrate on more
drips as they fell one after the other.
For a second I saw a drop shining
in the light. It wasn’t round, or oval.
Did it have any shape, or was it just
amorphous? The form disappeared
and I saw the next drop growing.
Yes! It had a shape – but transient.
My neck started to ache and my eyes
grew tired. Another shining droplet
exploded much too fast. I gave up.
I still wasn’t clear on exactly what
48
49
was the true nature of a drop, or how
to copy it. My solid clay drops were
on my desk, together with minuscule
paper cuttings. With care, I arranged the paper templates of top of
the pictures of the site.
A paperclip caught my eye and I
started to straighten it with care,
looking for a rhythm in the shape,
uninterrupted, fluid, but strong.
Holding the deformed clip with
tweezers, I looked at it against the
light trying to imagine how it would
look on a larger scale. How big
would it have to be? How long?
What diameter? While driving to my
studio, I had noticed all the lampposts I passed and been tempted to
get out of the car and measure them.
I hadn’t realised that lampposts
came in so many different sizes.
Some of them diminish in diameter
towards the top, others suddenly
change their size, and some had a
pretty curve. In a certain way, they
would always be competing against
my sculpture. I decided to give the
line of my sculpture a 30cm diame
ter. I began to like the curve of the
paperclip and I opened another clip,
giving it more length before the
curves and, thereby, providing a better flow for the quick succession of
movements. The line would carry the
drops, but what aspect would they
have? And what structure?
I made another attempt to model the
drops from liquid glue onto the clip I
had just unravelled. As I worked,
the drops still moved, flowing...
changing form. Then they solidified,
adopting lovely shapes, shining, wet
and sensual.
Impresión de estudio
El nacimiento de la gota
Necesitaría gotas para el nuevo
proyecto de una escultura monumental. Pero, ¿qué aspecto tenían?
Con el grifo ligeramente abierto,
estudié cada gota, que una y otra vez
caían demasiado deprisa. ¡Zas! Se
estrelló, y una vez más no pude con
ella. Estudié otra gota. Metida debajo
del grifo para observar las gotas
que caían una y otra vez, durante un
segundo vi la gota en la luz brillando,
no tenia forma redonda, ni oval, ¿no
tenia forma? La forma desapareció
otra vez. Se vislumbraba la siguiente gota, ¡si!, éste es el aspecto que
tiene... Desapareció…. Empezó a
dolerme el cuello y Ilegué a tener
los ojos cansados. Otra gota explotó
brillando, demasiado deprisa otra
vez. Me rendí. Aún no tenia claro
cuál era su verdadera forma ni cómo
hacerla exactamente. Las gotas de
arcilla opacas estaban en mi mesa
de trabajo juntas con recortes de
papel minúsculos. Con cuidado, moví
los recortes sobre las fotografías del
lugar en cuestión. EI Ayuntamiento
de Wognum había invitado a tres artistas, quienes fueron recibidos por
el funcionario municipal y el Comité
de Arte para ser informados sobre
la historia del sitio donde se instalaría la escultura. Dicho sitio permitiría crear una emoción, un signo
como recuerdo. EI agua, el césped,
el edificio sobrio, los invernaderos existentes en los alrededores,
constituían mis ingredientes para
trabajar. EI edificio, por poco atrayente que fuera, debía quedar visible.
Permanece allí para la población de
las tres localidades bajo un mismo
techo. Advertí un clip sujetapapeles.
Empecé a desdoblarle con cuidado,
buscando una cadencia en la línea,
ininterrumpida, fluida aunque fuerte.
Sujetando con unas pinzas la punta
del clip deformado, miré la línea a
contraluz, tratando de imaginármelo
agrandado. Pero, ¿qué tamaño tendría que tener?, ¿qué longitud?, ¿qué
diámetro? Antes de dirigirme en coche a mi estudio, ya había observado
todas las farolas que me encontré
por el camino y estimado el diámetro de las mismas. Habría preferido
bajarme del coche para comprobar
sus medidas. No sabía que las farolas tienen medidas tan diferentes.
Algunas, progresivamente, se hacen
más estrechas en la parte superior.
Otras cambian repentinamente de
grosor. Algunas tienen un bonito cuello doblado. En cierto modo, siempre
compiten con mis esculturas. Decidí darle un diámetro de 30 cm. a
la línea de la escultura. Las curvas
del clip empezaron a gustarme. EI
siguiente clip, lo desdoblé dándole
mayor longitud antes de realizar las
curvas, consiguiendo más carrerilla
para la sucesión rápida de los movimientos. La línea transportaría las
gotas, pero, ¿qué aspecto tendrían?
¿Y qué forma? Hice otro intento tratando de modelar gotas de cola en el
clip que acababa de desdoblar. Aun
podían moverse, fluir, deformarse.
Observar. Mirar... se solidificaban
adoptando unas formas preciosas,
brillantes, húmedas y sensuales.
Fredy E Wubben
Next page: Element Water
Beweging/Stroming/Verandering
Element Water - Beweging/Stroming/Verandering
50
51
52
This and next page:
Gemeente Binnenmaas
Ode aan het water
53
54
Top: Gemeente Heemskerk Sculptuur Nederlandse Gasunie
Bottom: Gemeente Nunspeet Ode aan het hemelwater
Next page: Gemeente Leidschendam De Kroon
55
56
This page
and next:
Ministerie van
Verkeer en
Waterstaat
Ode aan weg
en waterwegen
57
58
Dado la Vuelta
59
Tempel voor de Illusie
60
61
Lijst van afbeeldingen
Overview of Ilustrations/
Lista de Imágenes
pg 7 Sacra conversazione
30x18x5 cm - 1999
Glas en aluminium/
Glass and aluminum/
Vidrio y aluminio
pg 9 Homo bulla - Massa
30x30x24 cm – 2008
Glas en brons/
Glass and bronze/
Vidrio y bronce
pg 11 Beeld voor een bruid
200x300x180 cm - 1989
Messing, aluminium, staal/
Brass, aluminum, steel/
Latón, aluminio, acero
pg 12 Óvulos en el agua
23x28x24 cm - 2010
Glas en koper/
Glass and copper/
Vidrio y cobre
levensstroom
pg 16 bottom Homo bulla - Kruipende vrouw
25x23x19 cm – 2005
Glas en brons/
Glass and bronze/
Vidrio y bronce
pg 17 Homo bulla - Body body
30x30x24 cm – 2008
Glas en brons/ Glass and bronze/
Vidrio y bronce
pg 18 Homo bulla - Vrijend paartje
25x23x19 cm – 2005
Vidrio y bronce
pg 19 left Zonder titel
Hoogte/ Height/ Altura 33 cm – 2008
Glas/ Glass/ Vidrio
pg 23 Viaje a pie
20x18x5 cm - 2000
Glas/ Glass/ Vidrio
pg 24 Naakt in Landschap – Zittend naakt
32x30x20 cm - 2004
Vidrio y bronce
pg 27 Geboorte van een landschap
30x40x27 cm – 2007
Vidrio y bronce
pg 29 Núcleo creciendo
24x16x26 cm - 2010
Glas en koper/ Glass and copper/
Vidrio y cobre
pg 30 left Naakt in landschap – Bacchus
25x27x18 cm - 2004
Vidrio y bronce
pg 19 right Zonder titel
Glas/ Glass/ Vidrio
pg 30 right Naakt in landschap - Adam
30x20x26 cm - 2004
Vidrio y bronce
pg 20 Nachtlandschap
38x37x24 cm - 2007
Vidrio y bronce
pg 31 left Naakt in landschap - Drie gratiën
35x20x28 cm - 2004
Vidrio y bronce
pg 14 Ophelia IV
34x22x27 cm - 2010
Vidrio y bronce
pg 21 Primavera
30x50x40 cm - 2007
Glas en brons/
Glass and bronze/
Vidrio y bronce
pg 31 right Naakt in landschap Liggend naakt
44x32x23 cm - 2004
Vidrio y bronce
pg 15 Ophelia III
40x20x20 cm - 2009
Glas en brons/
Glass and bronze/
Vidrio y bronce
pg 22 Gestolde energie
40x28x24 cm – 2007
Glas en brons/
Glass and bronze/
Vidrio y bronce
pg 32 Stilleven
38x37x29 cm - 2002
Glas en roestvrij staal/
Glass and stainless steel/
Vidrio y acero inoxidable
pg 13 Semillas de la vida en el agua
20x36x22 cm - 2010
Glas en koper/ Glass and copper/
Vidrio y cobre
Universele
pg 16 top Homo bulla - Zwanger
25x24x19 cm – 2009
Vidrio y bronce
pg 33 Zwarte boom
43x45x29 cm - 2000
pg 34 Noet above Geb
50x33x22 cm - 2002
Vidrio y bronce
pg 35 Esta noche hay baile
25x25x30 cm - 2000
Vidrio y bronce
pg 36 Dancing cloud II
60x35x105 cm - 2009
Glas en staal/
Glass and steel/
Vidrio y acero
pg 37 Encuentro
48x28x30 cm - 2002
pg 38 en 39 Maximaglas
Hoogte 27 cm - 2006
Glass/ Glass/ Vidrio
pg 42 en 43 Wormerland
Ritmische sculpturale tekening
Architect: Alberts & Van Huut
Hoogte/ Height/ Altura 750 cm - 2000
Glas en staal/ Glass and steel/
Vidrio y acero
pg 44 en 45 Amsterdam Z.O.
Bogen in relatie met de architectuur
Hoogte/ Height/ Altura 370
en/ and/ y 430 cm - 1983
Roestvrij staal/ Stainless steel/
Acero inoxidable
pg 46 en 47 Zwolle
Herren- und Sklaven Moral
Ø 900 cm - 1995
Roestvrij staal, brons, aluminium,
etalagekoppen, koper/
Stainless steel, bronze, aluminum,
window heads, copper/
Acero inoxidable, bronce, aluminio,
cabezas del aparador, cobre
pg 50 en 51 Wognum
Element Water: Beweging/Stroming/
Verandering
Hoogte/ Height/ Altura 550 cm
Lengte/Length/Largo 1300 cm - 1994
pg 52 en 53 Binnenmaas
Ode aan het water, reflecties naar de
Romeinse tijd
Glas, brons en staal/
Glass, bronze and steel/
Vidrio, bronce y acero
pg 54 Top
Heemskerk
Sculptuur Nederlandse Gasunie
Architect: Piet Blom
Staal, gespoten zwart en rood,
gegoten aluminium,
van binnenuit aangelicht/
Steel, black and red painted,
cast aluminum,
illuminated from within/
Acero, pintado de rojo y negro,
fundición de aluminio,
iluminada desde dentro
pg 54 Bottom
Nunspeet
Ode aan het hemelwater
Hoogte/ Height/ Altura 430cm
Lengte/ Lenght/ Largo 930cm - 2009
pg 55 Leidschendam
De Kroon Hoogte/ Height/ Altura 700cm - 1990
Roestvrijstaal, drie delen blauw,
drie lichtspots/
Stainless steel, three parts blue,
three spotlights/
Acero inoxidable, tres partes de azul,
tres puntos de luz
pg 56 en 57 Delft
Ministerie van Verkeer
en Waterstaat
Ode aan weg en waterwegen
Hoogte/ Height/ Altura 220cm - 2002
pg 58 Zwijndrecht
Park de Drechtoevers
Dado la vuelta
Brons/ Bronze/ Bronce
pg 59 Wassenaar
Landgoed rond het Raadhuis
De Paauw in tijdelijke expositie
Paradise Lost,
Tempel voor de illusie
Gips, spiegels van roestvrijstaal/
Plaster, mirrors of stainless steel/
Yeso, espejos de acero inoxidable
pg 60 Alfaz del Pi Spanje
Universele Levensstroom
Brons/ bronze/ bronce
62
63
Curriculum Vitae
Fredy E Wubben
Prijzen en Stipendia/
Awards and Grants/
Premios y Becas
1959
Nationale Talens Prijs voor
Amateurschilderkunst
1977
Geert Bouwmeester Kunstprijs van de
Gemeente Gouda
1995 en 1999
Basisstipendium Fonds voor Beeldende
Kunsten, Vormgeving en Bouwkunst te
Amsterdam
1999
Reisstipendium van het Prins Bernhard
Cultuurfonds
2006
1e Prijs Ontwerp Maximaglas
Tentoonstellingen/ Exhibitions/
Exposiciones
1979/ 1980/ 1982/ 1984/ 1985
Stedelijk Museum, Amsterdam
1981/ 1984
Amstelpark, Amsterdam
1982
Provinciehuis, Den Haag (solo)
1982/ 1983/ 1984/ 1985
Art Fair, Bazel, Zwitserland
1985
Centraal Beheer, Apeldoorn
Cultureel Centrum Alvar Aalto, Rovaniemi,
Finland, Dordrechts Museum, Dordrecht
Galerie Carinthia, Klagenfurt, Oostenrijk
1987
10 jaar aanwinsten Josine de Bruyn Kops,
Gemeentemuseum Gouda,
Gemeentemuseum Maassluis (solo)
1989
Galerie de Zaal, Delft (solo)
1991/ 1992/ 1993/ 2000
KunstRai, Amsterdam
1991/ 1992
Individuals 9 Dutch Sculptors for Finland in vijf Finse
musea voor moderne kunst in Turku,
Rovaniemi, Kemi, Kuopio en Helsinki
1992/ 1993
Stedelijk Museum Het Catharinagasthuis,
Gouda
1993
Museum voor Sierkunst, Gent, België
1994
Landelijke Manifestatie in
Kerken - Ruimte voor Beelden,
Watertoren - Hedendaagse Kunst,
Vlissingen/ Oost-Souburg
1995
Buitententoonstelling,
De Suikerberg, Zwolle
1999/ 2000
Galerie Bleijenberg, Leiden (solo)
2001
Galerie Mackenbach, Arnhem
2001/ 2002
Kunstbeurs Art-Twente, Hengelo
2003/ 2004
Gemeente Albrandswaard, Rhoon
2004
Galerie Delfi-Form, Zwolle
2005
Galerie Gooilust, Hilversum
2006
Galerie Kunstlijn 13, Leerdam,
Galerie Alosery, Almere
2007/ 2008/ 2009/ 2010
Glaskunstbeurs, Leerdam
2009
Galerie Sous-Terre, Aalsmeer
2009
Kunstbeurs Open Art Fair, Utrecht
2008-2011
Beeldenpark Drechtoevers, Zwijndrecht
Kunstadviescommissies/ Art Advisory
Committees/ Asesorias de Arte
1988/ 1992
Raad voor de Kunst, werkgroep
Manifestatie/ Publicaties voor Rijkssubsidies
1988/ 1989
Gemeente Amsterdam, commissie
Individuele subsidies voor Amsterdamse
Kunstenaars
1989/ 1994
Lid van de Adviesraad van het Fonds voor
Beeldende Kunsten, Vormgeving en
Bouwkunst, Amsterdam
1991/ 2000
Lid van diverse Kunstadviescommissies
van de Provincie Utrecht, Drente en diverse
gemeenten
1993/ 1995
Lid van de Aankoopcommissie van de tekeningencollectie van de Provincie Utrecht
2000/ 2011
Lid Kunstadviescommissie, Lisse
Opdrachten/ Commissions/ Encargos
1976
1982
1983
1985
1988
1989
1990
1993
1994
1997
2000
Aspa Eindhoven B.V.
Gemeente Rotterdam,
Gemeente Leiden
Gemeente Amsterdam
Ormas B.V., Houten
Gemeente Leiderdorp,
Schreiner Airways B.V., Leiden
Kolencentrale EZH,
Maasvlakte (Tebodin/Bischoff)
Gemeente Den Haag
Gemeente Leidschendam
Gemeente Heemskerk
(Noord-Holland)
Gemeente Wognum
(Noord-Holland)
Gemeente Binnenmaas
(Zuid-Holland)
Gemeente Wormerland
(Noord-Holland)
2002
2004
Ministerie van Verkeer en
Waterstaat, Delft
Barranco Hondo, Alicante, Spanje
Schetsopdrachten/ Commission Sketches/
Dibujos de encargo
1982
Gemeente Den Haag
1988
Gemeente Den Haag
1988
Gemeente Emmen
(Drente)
1990
Gemeente Gouda
1991
Aegon Nederland N.V.
1995
Gemeente Heemskerk
(Noord-Holland)
1996
Gemeente Groesbeek
(Gelderland)
1996
Gemeente Middelharnis
(Zuid-Holland)
1999
Gemeente Rijswijk
(Zuid-Holland)
1999
Stichting Boncura,
Helden-Panningen (Limburg)
1999
‘Beeld en Land’, Groningen
1999
Gemeente Sevenum
(Limburg)
2000
Gemeente Schagen
(Noord-Holland)
2007/08 Gemeente Nunspeet
(Gelderland)
Werk In Bezit Van/ Work from collections/
Obras en colecciones
Gemeenten Den Haag, Leiden, Rijswijk,
Rotterdam, Alkemade, Delft, Zoetermeer,
Gouda, Zwolle en Schiedam.
Particuliere collecties in Nederland, Spanje,
Zwitserland, Duitsland, Verenigde Staten,
Oostenrijk, België en Finland.
Catalogi/ Catalogues/ Catálogos
- De Volle Maan nr. 23, 1980
Ank Leeuw-Marcar
- Amstelpark, 1981/ 1984
Nederlandse Kring van Beeldhouwers
- Opdrachten, 1982, Gemeente Rotterdam
- Twee Materialen, Een Beeld, 1982
- Moments/ Momenten, 1983, eigen uitgave
Rypke Sierksma
- Aankopen/ Opdrachten, 1983
Centrum Beeldende Kunst Rotterdam
- Beelden in de Kapel, 1983
Harderwijk, Gijs Bakker
- Zilver in beweging, 1983, Schoonhoven
- Beelden Binnen, 1984
- Beeldhouwkunst Amstelpark, 1984
Marianne Brouwer
- Beelden rond de kerk, 1984, Brielle
- Verbeelde Contrasten, 1985
Dordrechts Museum
- De Natuur Verbeeld, 1985
Kasteel Groeneveld, Baarn
- Beeld en Kleur, 1985
Stedelijk Museum Amsterdam
Cees Straus
- Natuur en Sculptuur XVI, 1986
De Hoge Hees, Eersel
- Sculptuur ‘86, Kasteel Groeneveld, Baarn
- Tuinen in beeld, een tuinbeeld, 1988
Gerrit in ’t Hout, Patricia Deiters
- Lineart Art Fair, 1987, Gent
- Beeldende Kunstopdrachten
in Amsterdam 1980-1987
- Paradise Lost, 1989, Bert Jansen
- E-Motions, 1991, eigen uitgave
Ans van Berkum
Vormgeving Henrik Barends
- Individuals, 1991
Ans van Berkum, Gijs van Tuyl
Uitgave Finse musea,
Rijksdienst Beeldende Kunst
- Langs kunst in Zuid-Oost,
Bram Kempers, August Willemsen
Artoteek Z-O, Amsterdam, 1991
- Kunstrai Amsterdam, 1992 en 1993
- Ruimte voor Beelden, 1994
Liesbeth Jans
- De Betovering van de Suikerberg
Zwolle, 1995, Wouter Berns,
Ans van Berkum, Rob de Bree
- Op de Sokkel - twintig beelden in Zwolle 1995, Madeleine Rood
- Holland Art Fair, 1999/2000/2001
Utrecht en Den Haag
- Catalogus Glaskunstbeurs september 2007, Piet Augustijn
- Catalogus Glaskunstbeurs september 2008, Piet Augustijn
Publicaties/ Publications/ Publicaciones
- Bijvoorbeeld, jaargang 16, 1984 nr. 2
Marjan Unger
- Trouw, interview augustus 1984
Cees Straus
- Outline nr. 5, 1984, Harry Verwiel
- Elegance, januari 1985, Henk Bouwman
- Bulletin Dordrechts Museum nr. 3
juni 1985
- Tableaux Select, november 1985
- Opzij, december 1985, Mirjam Westen
- Tableaux Select, juni 1989
- Trouw, bespreking solo expo, juni 1989 Cees Straus
- Ruimte, mei 1991, Marisa Melchers
- Indruk, juni 1992, Jan Vos
- Kunstbeeld, september 1992, Thea Figee
- Kunstbeeld, december 1992
Ans van Berkum
- Museumjournaal, december 1992
Ans van Berkum
- Trouw, juni 1995, Cees Straus
- Beeld Supplement no. 12, december 2000 Piet Augustijn
- Monumentale beelden Fredy E Wubben DVD – film van Martin Pel, juli 2004
- Fjoezzz, no. 4, 2006:
Drinkglas voor Máxima, Piet Augustijn
- Elegance, juni 2007, Máximaglas
- Nouveau, juni 2007, Máximaglas
- Up side down, 2008
64
65
Chronologie
Fredy E Wubben
te Alphen aan den Rijn, waar Fredy docent
wordt.
2 augustus 1973
Geboorte van haar tweede zoon Rogier.
21 mei 1940
Fredy E Wubben wordt geboren in Den Haag
als eerste dochter in een middenstandsfamilie, waar veel aan cultuur gedaan wordt.
Haar moeder staat onder andere aan de
wieg van het Haags Operakoor.
Ze groeit op met broer Jan, die één jaar ouder is. Na de oorlog wordt het gezin verblijd
met dochter Corrine.
Op vierjarige leeftijd volgt Fredy balletlessen en vanaf haar zevende levensjaar krijgt
zij pianoles. De familie bezoekt dikwijls het
theater en diverse musea.
1957-1961
Fredy volgt na de Middelbare Schoolopleiding de Vrije Academie in Den Haag, waar
zij onder andere les krijgt van Rudy Rooyakkers.
1958
Fredy wint de Nationale Talens Prijs voor
Amateurschilderkunst.
6 maart 1962
Fredy treedt in het huwelijk met Wim Wolf.
1960-1964
Fredy volgt de opleiding aan de Koninklijke
Academie van Beeldende Kunsten in Den
Haag, waar zij onder andere tekenles krijgt
van Co Westerik.
29 maart 1968
Geboorte van haar eerste zoon Lennart.
1970
Haar echtgenoot vormt met anderen een
bestuur ter oprichting van de Vrije Academie voor Beeldende Kunsten ‘Expressie 70’
22 juli 1976
Haar broer (37) sterft aan een hartstilstand.
1977
Fredy ontvangt van de gemeente Gouda de
Geert Bouwmeester Kunstprijs voor een
serie geometrisch abstracte plastieken.
15 september 1979
Haar vader (63) sterft aan een hartstilstand.
1982
Monumentale beelden van Fredy worden
aangekocht door de gemeenten Leiden en
Rotterdam.
1983
Haar eerste grote beeld in opdracht van de
gemeente Amsterdam wordt onthuld.
1985-1989
Fredy geeft gastcolleges aan de Vrije Academie in Den Haag en Rotterdam en nodigt
daarbij Carel Visser en Philip Peters uit voor
besprekingen met de studenten over hun
werk.
1988-1996
Fredy participeert in internationale symposia, zowel in Europa als daar buiten. Haar
werk is te zien op Internationale Kunstbeurzen onder andere in Basel (Zwitserland)
1994
Een monumentaal beeld van Fredy voor de
gemeente Wognum omvat drie grote druppels van glas en is daarmee het begin van
glasgebruik in grote monumentale beelden
voor diverse gemeenten en het Ministerie
van Verkeer en Waterstaat. Vanaf dat
moment ontstaat een serie sculpturen in
diverse glastechnieken.
1995 en 1999
Op basis van haar werk wordt in beide jaren
de Basisstipendium van het Fonds voor
Beeldende Kunsten, Vormgeving en Bouwkunst te Amsterdam toegekend.
1997
De wegen van Fredy en Wim scheiden zich.
1999
Fredy krijgt een atelier toegewezen in Spanje. Reissubsidie wordt verstrekt door het
Prins Bernhard Cultuur Fonds. De daarop
volgende jaren woont zij meer in Spanje dan
in Nederland. De zon, het felle licht en de
kleuren van het landschap hebben duidelijk
invloed op haar werk.
2008-2009
Fredy werkt aan een schetsontwerp voor de
gemeente Nunspeet met mededinging van
Nicolas Dings en Groenewoud/Buij.
66
2003
Fredy ontmoet Martin Pel, die in opdracht
van Galerie De Eendvogel in Gorkum de film
Monumentale Opdrachten maakt. Vele filmpjes over haar werk volgen zoals over
Het Maximaglas.
2004
Fredy realiseert het sculptuur in brons
Back to the roots in de Barranco Hondo in de
gemeente Alfaz del Pi te Spanje.
2006
Een jury, samengesteld door de Vereniging
van Vrienden van Modern Glas, kiest uit een
aantal ideeën van bekende ontwerpers voor
het ontwerp van Fredy.
Zij mag haar Maximaglas laten uitvoeren in
de fabriek van Royal Leerdam Crystal.
Het glas is in bezit van Hare Koninklijke
Hoogheid Prinses Maxima.
Visual Arts ‘Expressie 70’ in Alphen aan den
Rijn where Fredy became an art teacher.
2 August 1973
Birth of her second son, Rogier.
2006-2010
Fredy exposeert regelmatig in Nederland
en in Spanje, giet brons in Alcoy, blaast glas
met Rafa Abdón in l´Òlleria (Spanje) en met
Richard Price in Nederland.
22 July 1976
Her brother died of a heart attack at the age
of 37.
10 september 2010
Geboorte van haar kleinzoon Jelle.
1977
Fredy was awarded the Geert Bouwmeester
Art prize by the city of Gouda for a series of
geometrical abstract sculptures.
Chronology
15 September 1979
Her father died of a heart attack at the age
of 63.
Fredy E Wubben
29 september 2000
Fredy treedt in het huwelijk met Chris de
Droog in het gemeentehuis van Wormerland, waar in datzelfde jaar haar beeld
Ritmische sculpturale tekening is geplaatst.
67
1958
Fredy won the National Talens Price for
amateur painting.
6 March 1962
Marriage to Wim Wolf.
the bright light and colours of the landscape
have clearly had a major impact on her
work.
1985-1989
Fredy became a guest lecturer at the Free
Academy of The Hague and Rotterdam to
which she invited Carel Visser and Philip
Peters to discuss and give critiques of the
students’ works.
29 September 2000
Fredy married Chris de Droog in the city hall
of Wormerland, where her sculpture
Ritmische sculpturale tekening had been
placed earlier that year.
1988-1996
Fredy participated in international symposiums and conferences throughout Europe
and other countries and her work was seen
at international art exhibitions, including in
Basel, Switzerland.
1994
Fredy used glass for the first time in the
form of three large glass drops. The glass
drops were part of a monumental sculpture
that she created for the city of Wognum.
This led to her using glass in monumental
sculptures for other Dutch cities and for
the Ministry of Transport and Public Works.
From that moment on a series of sculptures
came into being by using different glass
techniques.
21 May 1940
Fredy E Wubben was born in The Hague as
the eldest daughter of a middle class family
with a profound interest in culture. From
the outset her mother, for example, was a
member of the opera chorus in The Hague.
Fredy’s brother, Jan, was one year older
than her. Her sister, Corinne, was born after
World War II. At the age of four Fredy began
ballet classes and at seven she started
learning piano. The family often went to the
theatre and visited different museums.
1957-1961
After her secondary school education,
Fredy went to the Free Academy of Visual
Arts in The Hague and studied under Rudy
Rooyakkers, among other artists.
1983
Her first large sculpture commissioned by
the city of Amsterdam was unveiled.
1995 and 1999
In both these years, Fredy was awarded
basic grants by the Netherlands Foundation
for Visual Arts, Design and Architecture in
Amsterdam for her work.
1960-1964
She went to The Royal Academy of Visual
Arts in The Hague and took drawing lessons,
among others, from Co Westerik.
1997
Fredy and Wim each go their seperate way.
29 March 1968
The birth of her first son, Lennart.
1962 A bronze sculpture of her father
1970
Her husband was a member of the Board of
governors that founded the Free Academy of
1982
Monumental sculptures of Fredy were
bought by the cities Leiden and Rotterdam.
by Fredy E Wubben
1999
Fredy was allocated an atelier in Spain
with a travel grant by the Prince Bernhard
Cultural Fund. During the following years,
she began to spend more time in Spain than
she did in the Netherlands. The Iberian sun,
2003
Fredy met Martin Pel who made the film
Monumentale Opdrachten about her work.
This film was commissioned by the art gallery De Eendvogel in Gorkum.
After completing this film Martin Pel made
many other films about Fredy’s work, such
as the film about the Maximaglas, that she
created in 2006.
2004
The bronze sculpture Back to the Roots by
Fredy E Wubben was placed in the Barranco
Hondo, Alfaz del Pi, in Spain.
1957-1961
Después de la escuela secundaria, Fredy
ingresa en la Academia Libre en La Haya,
donde enseña entre otras Rudy Rooyakkers.
68
1994
Una escultura monumental para el municipio de Wognum incluye tres grandes gotas
de vidrio y es el comienzo del uso de vidrio
en grandes esculturas monumentales para
varios municipios y el Ministerio de Transporte. A partir de entonces nace una serie
de esculturas en diversas técnicas de vidrio.
69
1958
Fredy gana el ‘Nationale Talens Prijs voor
Amateurschilderkunst’ (Premio Nacional de
Pintura Amateur de la empresa Talens).
Actor, Andre van den Heuvel, presents the Maxima glass
her competitors, Fredy was selected to
present her design for a monumental sculpture for the city of Nunspeet.
1998 A pastel drawing of her mother by Fredy E Wubben
2006
Fredy E Wubben’s design in glass was
selected as the winner of a contest put
out by VVMG by an independent jury from
among many submitted designs by other
well-known designers. She got to execute
her Maximaglas at the Royal Leerdam Crystal factory. Her Royal Highness Princess
Maxima has this glass in her possession.
2008–2009
With Nicolas Dings and Groenewoud Buij as
2006–2010
Fredy now regularly exhibits in the Netherlands and Spain, casting bronzes in Alcoy,
Spain, and working on her glass sculptures
with master blowers Rafa Abdón in l’Òlleria,
Spain, and with Richard Price in Amsterdam, The Netherlands.
1995 y 1999
Sobre la base de su trabajo en estos dos
años le es concedida una beca del fondo de
Artes Visuales, Diseño y Arquitectura en
Amsterdam.
6 de marzo 1962
Fredy se casa con Wim Wolf.
1960-1964
Sigue la formación en la ‘Rijksacademie voor
Beeldende Kunsten’ (Academia de Bellas
Artes) de La Haya, donde recibe entre otras
enseñanzas las clases de Co Westerik.
1997
Los caminos de Fredy y Wim se separan.
29 de marzo 1968
El nacimiento de su primer hijo Lennart.
1970
Su marido junto con otras personas organiza
una junta directiva para fundar la Academia Libre de Bellas Artes ‘Expressie 70’ en
Alphen aan den Rijn, en donde Fredy llega a
ser profesora.
1982
Esculturas monumentales por Fredy son
adquiridas por los municipios de Leiden y
Rotterdam.
Fredy E Wubben
2 de agosto 1973
El nacimiento de su segundo hijo, Rogier.
1983
Su primera gran estatua es encargada e
inaugurada en este año en la ciudad de
Amsterdam.
21 de mayo 1940
Fredy E. Wubben nace en La Haya como la
primera hija de una familia de clase media,
donde adquiere gran parte de su cultura. Su
madre funda, entre otras cosas, el Coro de
la Ópera de La Haya. Ella crece con su hermano, Jan, que es un año mayor. Después
de la segunda guerra mundial la familia es
agraciada con una segunda hija, Corrine.
A la edad de cuatro años Fredy va a clases
de ballet y a partir de su séptimo cumpleaños ella recibe clases de piano. La familia
visita con frecuencia el teatro y museos.
22 de julio 1976
Su hermano a la edad de 37 años muere de
un ataque al corazón.
10 september 2010
Birth of her grandson Jelle.
Cronología
1977
Fredy recibe del municipio de Gouda el
‘Geert Bouwmeester Kunstprijs’ (Premio
del Arte Geert Bouwmeester) a una serie de
esculturas geométricas y abstractas.
15 de septiembre 1979
Su padre a la edad de 63 años muere de un
ataque al corazón.
1985-1989
Fredy da clases como profesora invitada en
la ‘Vrije Academie’ (Academia Libre) de La
Haya y Rotterdam. Ella invita Carel Visser y
Philip Peters para discutir con los estudiantes sobre sus trabajos.
1988-1996
Fredy participa en simposios internacionales, tanto en Europa y más allá. Su trabajo
puede verse en las ferias de arte internacionales, incluyendo la de Basilea (Suiza).
1999
Fredy se le asigna un estudio en España. Los viajes son subvencionados por la
Fundación del Príncipe Bernhard. Los años
siguientes vive más en España que en los
Países Bajos. El sol, la luz brillante y los
colores del paisaje influyen en su obra.
29 de septiembre 2000
Fredy contrae matrimonio con Chris de Droog en el Ayuntamiento de Wormerland, donde en el mismo año su escultura Ritmische
sculpturale tekening es colocada.
2003
Fredy conoce a Martin Pel, que hace una película Monumentale Opdrachten (encargos
monumentales), encargada para la galeria
De Eendvogel en Gorkum.
Después de esta película siguen muchas
otras sobre el trabajo de Fredy, por ejemplo
Maximaglas (La copa de Maxima).
2004
Fredy realiza la escultura en bronce Back to
the roots en el Barranco Hondo de Alfaz del
Pi, España.
2006
Un jurado independiente elige el diseño de
Fredy de entre una serie de ideas de los
diseñadores famosos.
Su diseño de copa de la Maxima puede ser
realizada en la Fábrica de la Royal Leerdam
Cristal.
La copa está en manos de Su Alteza Real la
Princesa Máxima.
2008-2009
Fredy trabaja en un boceto para la ciudad de
Nunspeet en competencia con Nicolas Dings
y Groenewoud/Buij.
2006-2010
Fredy expone regularmente en los Países
Bajos y España, funde bronce en Alcoy,
sopla vidrio con Rafa Abdón en l’Olleria
(España) y con Richard Price en Amsterdam,
los Países Bajos.
Colophon
Authors
Ans van Berkum
Piet Augustijn
Translations
English
Caroline Tjan-IJfs
Maureen O´Donoghue
Spanish
Henny en Paloma Denteneer
Monica Pallier en Inge Kat
With special thanks to
Edition
600
Chris de Droog
Lennart Wolf
Final editing
Fredy E Wubben
Rogier en Joke Wolf
Fredy E Wubben
Icarusweg 91
NL - 2624 BE
Delft
The Netherlands
Tel.: +31 (0)6 22 55 62 93
Tel.: +31 (0)15 25 63 577
Corrine Tjan-Wubben
Hilda van Beers
Printer
Ando bv, Den Haag
Serra Nevada 6
Urb. El Cautivador
E - 03580 Alfaz del Pi
Alicante
Spain
Tel.: +34 96 68 60 522
e-mail: [email protected]
website: www.fredywubben.nl
Book binding
Boekbinderij van Mierlo
© Fredy E Wubben
Delft, 2010
Paper
Job Art silk FSC
Munken Polar Rough
ISBN: 978-90-811863-8-4
Photography
Tom Haartsen
Richard Willebrands
Ando bv, Den Haag
Fredy E Wubben
Portrait
Chris de Droog
Font
DIN
Graphic design
Bianca Benson Graphic Design
www.biancabenson.com
All rights reserved.
No part of this publication may be
reproduced or transmitted,
in any form or by any means,
electronic, mechanical, photocopying,
recording or otherwise, without the prior
written permission of the publisher.
Jos en Anneke de Droog
Giny en René van Rooij
Wim en Berty van Haaften
Fokko en Ria Tamminga
Jan en Greetje Grijpma
Dettie Veering
koRprodukties voor kunst
en de openbare ruimte
Tel.: +31 (0)6 50 21 66 01
HollandHat:
vrolijke hoedjes
Tel.: +31 (0)6 50 21 66 01
70
71
Index
Am I really here on earth
Fredy E Wubben
5
Introduction Ans van Berkum
6 - 11
The work of Fredy E Wubben symbolizes the vulnerability of mankind
Piet Augustijn
23 - 29
Maxima glass
38 - 39
A study: The birth of a drop
Fredy E Wubben
48 - 49
Overview of illustrations
61 - 62
Curriculum Vitae
63 - 64
Chronology 65 - 69
Colophon 70
74
75
A selection of sculptures, which Fredy E Wubben made during a period of 30 years. This book describes her monumental works
in relationship with architecture and her most recent glass works that seem to be inspired by micro photography.

Fredy E Wubben - Fonds Kwadraat

Transcripción

Documentos relacionados

Hombre, qué frío - Spaans voor iedereen

Aufbauanleitung

3 - Intertaal

Accesorios y complementos Accessories Accessoires en